ทอล์คยาวที่สุดของอั้ม – พัชราภา ถึงป๊อป – วราวุธ เพราะมีเคมีเข้ากั๊นเข้ากัน

ในแวดวงสื่อเป็นที่รู้กันว่า อั้ม – พัชราภา ไชยเชื้อ มักปฏิเสธการนั่งสัมภาษณ์ยาวๆ มาตลอด

ในแวดวงโซเชียลก็เป็นที่รู้กันอีกว่าอั้มมีก๊วนคนสนิทแบบขานชื่อได้ไม่เหนื่อย

แต่วันนี้ อั้ม – พัชราภา ยอมนั่งคุยยาว-ว-ว-ว-ว-ว กับผู้ชายสวมแว่นหน้าคุ้น ป๊อป – วราวุธ เจ้าของและพิธีกรรายการ The List และ The Poll เพื่อบอกเล่าถึงที่มาที่ไปของความสนิทสนมนี้

อั้มเริ่มทอล์คด้วยคำคมบาดจิต “เราก็แค่รู้จักกันเผินๆ”

ป๊อปเอาคืนทันควัน “ผิวๆ มาก ไม่ได้สนิทขนาดนั้น อย่างที่ทุกคนเห็น เท่าไรก็เท่านั้นแหละ” แล้วก็หัวเราะสนุกทั้งคู่กับซีนแกล้งร้ายใส่กัน ก่อนป๊อปจะปรับโหมดเข้าเนื้อหา “เรารู้จักกันมา 10 ปีแล้ว เจอกันครั้งแรกเพราะมีเพื่อนคนเดียวกัน กระทั่งวันหนึ่งได้ไปกินข้าวด้วยกัน ป๊อปตื่นเต้นนะ กินข้าวกับซุป’ตาร์ รู้สึกเป็นเกียรติ อั้มน่ารักมาก มีแต่คนอยากขายขนมจีบ แต่ยากหน่อย เพราะเขามีแฟนตลอด”

อั้มเล่าบ้าง “เจอพี่ป๊อปครั้งแรกก็สนุกแล้ว คนอะไรพูดเก่งมาก พูดจนคนง่วงนอนได้ (หัวเราะ) พี่ป๊อปชอบเอนเตอร์เทน แม้จะเจอกันครั้งแรกก็ไม่เก้อเขิน หยิบเรื่องนั่นนี่มาคุยให้ทุกคนสนิทกันได้ บางทีอั้มเครียดๆ จึงชอบโทร.หา ซึ่งเขามีวิธีพูดให้กำลังใจและเข้าข้างเราก่อนเสมอ โดยออกตัวว่าพี่ไม่ได้เข้าข้างอั้มนะ แต่ความจริงคือเข้าข้างตลอด-ด-ด-ด”

ป๊อปอธิบาย “ช่วงที่อั้มมีปัญหา ป๊อปจะสแตนด์บายโทรศัพท์ไว้ 24 ชั่วโมง บางวันอั้มโทร.มาตั้งแต่ 7 โมงเช้า ถ้าไม่รับสาย เขาจะส่งข้อความทิ้งไว้ว่า พี่ป๊อปคะ ตื่นแล้วโทร.หาอั้มด้วย เราก็ดีใจที่เขาคิดถึง เพราะกฎของป๊อปคือ มีสุขไม่ต้องคิดถึง ความสัมพันธ์ของเราจึงดำเนินไปในแบบสุภาษิตจีนที่ว่า ‘มีสุขร่วมเสพ มีทุกข์ร่วมต้าน’ เวลาอั้มมีทุกข์นี่โทร.หาเหมือนเราเป็นยาหลังอาหาร เช้า กลางวัน เย็น แต่ยามอั้มมีสุขนี่หายเงียบ”

อั้มสารภาพ “หายทุกอย่าง หายตัวด้วย (หัวเราะ) แต่ตอนที่เครียดแล้วโทร.หา พี่ป๊อปคงตกใจเหมือนกัน เพราะอั้มก็ ฮือ…ร้องไห้หนักมาก แต่พอผ่านไปอีกวัน มีความสุขแล้วไง เลยไม่โทร.หาแล้ว แต่เจตนารมณ์ของพี่เป็นแบบนี้ไม่ใช่เหรอ ถ้ามีสุขไม่ต้องคิดถึงพี่ไง” (หัวเราะชอบใจ)

ป๊อปแฉ “กลับกันเวลาโทร.หาอั้ม การไม่รับสายถือเป็นเรื่องปกติมาก-ก-ก (ลากเสียงยาวยืนยัน) บางครั้งมีการตัดสายทิ้ง เราก็เอ๊ะ…ติดธุระอยู่หรือมือไปโดน คือคิดเข้าข้างตัวเอง และเพื่อเป็นการรักษาสถานภาพ เราก็ไม่ตื๊อโทร.ต่อ ถามว่าอั้มจะโทร.กลับไหม ไม่ต้องถามนะ…ไม่มี (อั้มหัวเราะชอบใจ) รุ่งขึ้นเลยลองโทร.ไปใหม่ ตัดสายอีกแล้ว! กระทั่งได้เจอกันและถามว่าทำไมตัดสาย คำตอบคือ อั้มเล่นเกมในโทรศัพท์มือถืออยู่ อ้าว! แล้วทำไมต้องตัดสายล่ะ…”

อั้มกลั้นหัวเราะแล้วบอกเหตุผล “อั้มต้องใช้สมาธิในการเล่นเกมสูงมาก ถ้ามีเพื่อนโทร.มาจะตัดสายทิ้ง จนหลังๆ ไม่ค่อยมีใครกล้าโทร.หา เพราะเคยถึงขั้นโทร.กลับไปต่อว่าด้วย ประมาณว่าโทร.มามีอะไรหรือเปล่า คุยมาเร็ว แต่กับพี่ป๊อปยังไม่เคยทำแบบนั้นนะ”

ป๊อปสรุป “การโทร.หาอั้มจึงมีความเสี่ยงสูง เป็นหนึ่งคนที่ติดต่อยากที่สุด มีวันหนึ่งเห็นอั้มกำลังเล่นไลน์ จึงถามว่าขอไลน์หน่อย เผื่อเพิ่มช่องทางการติดต่อ แต่อั้มบอกว่า ‘ไม่ได้ค่ะ ไลน์นี้ซื้อไว้เล่นเกม พี่ป๊อปโทร.หาอั้มสิ’ คือถ้าเป็นผู้ชายจีบผู้หญิงก็เรียกว่าเปย์เต็มที่ ทุ่มทุกทาง ทอดสะพานให้ทุกอย่าง แต่อั้มตัดอย่างเดียว ฉันไม่สนใจ”

อั้มรีบค้าน “ไม่ๆ ถ้าเป็นแฟนอั้มนี่ติดต่อได้ตลอดนะ (หัวเราะ) แต่อั้มติดเกมในมือถือจริงๆ เล่นหลายอย่าง แล้วจะมีเพื่อนที่เล่นด้วยกัน อั้มจะรับโทรศัพท์ตอนเล่มเกมเฉพาะกลุ่มนี้แหละ”

ว่าไปแล้วนี่คือการโคจรมาเจอกันของคู่ซี้ที่คนหนึ่งมีคนฟอลโลว์ไอจีมากที่สุดในประเทศไทย ขณะที่อีกคนไม่เล่นโซเชียลเลย อั้มพยักหน้า “ใช่ๆ เรื่องนี้ตรงข้ามกันเลย พี่ป๊อปไม่เอาเทคโนโลยีใดๆ มือถือที่ใช้เก่าแล้วก็เปลี่ยนไม่เป็น ไม่เล่นไอแพ็ด ไม่เอาอะไรเลย ถึงขนาดว่าเคยซื้อไอแพ็ดให้ แต่เจ้าตัวก็ไม่รู้จัก”

ป๊อปพยักหน้ารับ “ตอนได้ไอแพ็ดเป็นของขวัญวันเกิดยังถามว่านี่เครื่องเล่นดีวีดีเหรอ ไม่ค่อยรู้เรื่องเทคโนโลยีจริงๆ เชยมากๆ”

ดูแตกต่างกันหลายเรื่อง แล้วเคมีอะไรของคู่นี้ที่ตรงกัน ป๊อปตอบก่อน “ต้องบอกว่าเราเป็นคนดีและหน้าตาดีเหมือนกัน”

อั้มชอบใจเหตุผลของคู่ซี้ “พี่ป๊อปชอบพูดคำหนึ่งบ่อยๆ ว่า พี่อยากทำให้ทุกคนมีความสุข นั่นคือความสุขของพี่ อั้มฟังแล้วหูผึ่ง เออ…ดีนะ เพราะฉะนั้นเราควรจะสนิทกันมากๆ”

อั้มพูดจบก็หัวเราะกันทั้งคู่ ก่อนอั้มจะเล่าต่อว่า “การอยู่กับพี่ป๊อปทำให้อั้มได้ยิ้ม ได้หัวเราะ พี่ป๊อปมีเรื่องโน้นเรื่องนี้มาคุยตลอด แต่ช่วงหลังเขาไม่ค่อยว่างหรอก มีนัดกินข้าวทุกเย็น เดี๋ยวไปหาพี่คนนั้น ผู้มีพระคุณคนนี้ อั้มเคยพยายามจะนัด พี่ป๊อปก็บอกว่าแป๊บนะ พี่ขอเปิดสมุดคิวก่อน พอเช็กแล้วปรากฏว่าคิวเต็ม ซึ่งที่ลงไว้ไม่ได้ทำงานนะ บ่ายโมงออกกำลังกาย บ่ายสองหลับ ตื่นมาสี่โมงเย็นก็เตรียมแต่งตัวออกไปกินข้าว คือยุ่งมากเลยช่วงนี้”

ป๊อปฮุกซ้าย “พี่ต้องปากกัดตีนถีบ จะเอาเงินที่ไหนไปกินข้าวกับอั้ม”

อั้มฮุกขวา “ถ่อมตัวอีกแล้ว หนูน่ะปากกัดตีนถีบ ทำงานหาเลี้ยงตัวเองของจริง” ท้ายประโยคหันมาฟ้องทีมแพรว “เขาชอบบอกว่าตัวเองเป็นมดเล็กๆ”

ป๊อปหัวเราะแล้วเล่าต่อ “อีกเรื่องที่เราเหมือนกันคือชอบไหว้พระ”

อั้มแทรก “กับคุยกันเรื่องดูดวงและเสริมดวง”

ป๊อปเล่ารายละเอียด “เริ่มจากช่วงต้นปีนี้ เราได้ไปเที่ยวด้วยกันครั้งแรกที่ภูเก็ต คบกันมาเป็นสิบปี เพิ่งเคยได้ไปเที่ยวด้วยกัน แล้วป๊อปเคยไปไหว้องค์แชกงที่วัดกังหัน ประเทศฮ่องกง หลังจากไหว้รู้สึกว่าทุกอย่างดีไปหมด เคยขอพรให้อั้มด้วย ระหว่างเที่ยวภูเก็ตจึงชวนอั้มไปฝากตัว ซึ่งอั้มก็ตอบตกลง แถมคิดการใหญ่เชิญอาจารย์ช้าง (ทศพร ศรีตุลา) ให้ร่วมทริปไปด้วย ปรากฏว่ากลับจากไหว้พระด้วยกันเที่ยวนั้น ชีวิตป๊อปดีมาก”

อั้มตาโต “เดือนสิงหาคมที่ผ่านมา อั้มเลยชวนพี่ป๊อปกับเพื่อนๆ ไปไหว้พระด้วยกันอีกที่บุโรพุทโธ เพราะตอนไปไหว้พระที่ฮ่องกง กลับมาชีวิตอั้มดีขึ้นเหมือนกัน ได้ทำงานใหม่ๆ จึงอยากไปไหว้พระอีกให้เร็วที่สุด ไม่ใช่แค่เรื่องการขอพรนะ แต่เวลาไปไหว้พระ อั้มจะรู้สึกสบายใจ มีกำลังที่จะทำงานต่อด้วย”

ป๊อปหันไปทางอั้ม “รู้สึกเป็นเกียรติมากที่น้องชวนพี่ไปเที่ยว แถมครั้งนี้อั้มยังเป็นเซ็นเตอร์จัดการเองทุกอย่าง ทั้งดีไซน์ทริป ขอหน้าพาสปอร์ตของทุกคนไปจองตั๋วเครื่องบิน ใครจะเชื่อว่าครั้งหนึ่งเราจะได้รับเกียรติจากพัชราภา ขอสารภาพกับอั้มว่า จริงๆ ในช่วงเดินทางพี่ติดงานทุกวัน แต่ยกเลิกทั้งหมด เพราะอยากไปไหว้พระกับอั้ม”

อั้มหัวเราะ “เบื้องหลังคืออั้มต้องขู่พี่ป๊อปว่า ไปด้วยกันคราวนี้พี่ป๊อปอย่าเผลอหลับเหมือนตอนนั่งรถทัวร์ที่ฮ่องกงอีกนะ เพราะอั้มยังเก็บคลิบวิดีโอที่แอบถ่ายไว้อยู่”

ป๊อปโวย “ตอนที่ไปทริปฮ่องกงป๊อปเหนื่อยมาก เผลอหลับโดยไม่รู้ตัว แล้วก็ไม่คาดคิดไงว่าพัชราภาจะแอบถ่ายคลิปไว้ เอาเป็นว่าพี่ขอซื้อต่อละกัน”

อั้มถามกลับทันควัน “เท่าไหร่”

“โห!…” ป๊อปหัวเราะในความร้ายกาจของเพื่อน

แต่นอกจากชอบไหว้พระเหมือนกันแล้ว ความประทับใจในกันและกันคือแกนหลักที่ทำให้สองคนนี้สนิทกันมากว่าสิบปี

ป๊อปทำหน้าจริงจัง “การทำงานในวงการบันเทิง ป๊อปมีครูหลายคน หนึ่งในนั้นคืออั้ม – พัชราภา ที่สอนในเรื่องความทุ่มเท อย่างตอนที่อั้มเล่นละครเรื่อง ‘อุบัติเหตุ’ เขาเคยปรึกษาป๊อปเรื่องบทภาษาฝรั่งเศสที่ต้องพูด โดยให้อัดคลิปเสียงคำนั้นส่งไปให้ เพราะเขาอยากพูดให้ถูกต้อง”

อั้มพูดถึงความประทับใจที่มีต่อป๊อปบ้าง “เขาให้ความสำคัญกับทุกคนที่อยู่รอบข้างเสมอ เหมือนที่เขาพูดว่าอยากทำให้ทุกคนมีความสุข เขาเป็นแบบนั้นจริงๆ และอั้มก็มีพี่ป๊อปเป็นต้นแบบเรื่องความอดทน ยังเคยบอกเขาว่า พี่ป๊อปทำได้ยังไง เวลาคุยกับคนเยอะๆ แล้วต้องทำนั่นทำนี่ไปด้วย…ได้ครับ เดี๋ยวป๊อปจัดการให้ครับ ซึ่งอั้มทำไม่ได้”

อั้มเปลี่ยนโทนเสียงมาพูดเสียงเรียบร้อย “จริงๆ เรานิสัยน่าจะคล้ายกัน แต่พี่ป๊อปมีความอดทน ประนีประนอม และอ่อนน้อมถ่อมตนกว่าเยอะ เอาเป็นว่าอั้มจะนำนิสัยนี้มาปรับใช้ในการดำเนินชีวิตแล้วกันนะคะ”

ป๊อปขำนำ “จริงๆ อั้มมีความละเอียดอ่อน ไม่แปลกใจเลยว่าเพราะอะไรจึงเป็นที่รักของแฟนคลับ อั้มเคยเล่าว่าชอบไปอีเว้นต์ที่ต่างจังหวัด คือที่กรุงเทพฯก็ชอบนะ แต่ที่ต่างจังหวัดจะได้บรรยากาศของแฟนคลับที่ไม่ค่อยมีโอกาสได้เจออั้มเท่าไร”

อั้มยิ้ม “ใช่ เพราะงานส่วนใหญ่จัดในกรุงเทพฯ แล้วเวลาแฟนๆ ที่อยู่ต่างจังหวัดเจออั้ม บางคนน้ำตาไหล อั้มรู้สึกว่า โอ้โฮ…ไม่คิดว่าตัวเองจะมีค่าหรือโด่งดังอะไรขนาดนั้นเลยนะ แค่เราหันไปยิ้มให้ เขาก็มีความสุข อั้มจำได้ว่ามีคุณป้าท่านหนึ่งขอจับมือแล้วร้องไห้ดีใจ วันนั้นเหมือนอั้มกลายเป็นคนดีไปเลย จากที่เคยโมโหเพราะเหนื่อยก็ทำให้นิ่งขึ้น ใจเย็นขึ้น อั้มจึงชอบไปอีเว้นต์ต่างจังหวัด

“อีกเรื่องที่อั้มชอบคืออ่านคอมเมนต์ของแฟนๆ ในอินสตาแกรม แต่ถ้ารูปไหนข้อความเยอะมากก็อ่านไม่หมดจริงๆ บางทีข้อความฝากร้านก็เยอะ ซึ่งไม่ได้ห้ามนะ ทำได้เลย ถ้าทำให้ทุกคนมีรายได้ บางคนอาจคิดว่าเป็นข้อความรกอินสตาแกรม แต่อั้มไม่ได้เดือดร้อนอะไร รกก็รกไปเถอะ ไม่ได้สนใจเรื่องนั้น”

ป๊อปยิ้ม “นี่คืออั้มที่ข้างนอกอาจดูเหมือนเข้าถึงยาก แต่จริงๆ มีความละเมียดในใจ การที่เขาเป็นแบบนี้แหละที่ทำให้เวลาอยู่ด้วยแล้วสบายใจ เนื้อในเขาเป็นแบบนี้จริงๆ”

อั้มขำภาษา “ซึ่งเนื้อในนั้นอาจอยู่ลึกหน่อยนะ (หัวเราะ) อั้มจะมีจุดวีนเรื่องหิวข้าว ถ้ามีคนมาขอถ่ายรูปตอนกินข้าว อั้มจะยอมให้แค่เด็ก คนแก่ และคนพิการ ถ้าเป็นวัยรุ่นแล้วตอนนั้นกำลังตักข้าวเข้าปากจะโกรธมาก หลังๆ ต้องพยายามใจเย็นแล้วบอกว่า… รอก่อนนะคะ ขอกินข้าวก่อน อั้มติดนิสัยนี้จากสมัยที่ต้องทำงานเยอะๆ ทำให้กินข้าวไม่เป็นเวลา แล้วพอมีคนมาขอถ่ายรูปจะรู้สึกว่าขอเวลากินข้าวไม่ได้เลยเหรอ วันหนึ่งเรามีเวลากินข้าว 40 นาทีหรือครึ่งชั่วโมงเอง มือสั่นจะตายอยู่แล้ว ทุกวันนี้ก็เลยติดนิสัย เวลากินข้าวจะไม่ยอมทำอย่างอื่น”

พูดถึงเรื่องกิน ทำให้ป๊อปนึกถึงเรื่องหนึ่งขึ้นมาได้ “อั้มเคยบอกว่า พี่ป๊อป…อั้มกินยากนิดหนึ่งนะ เราก็เลยบอกว่า เอาอย่างนี้ เธอก็รองท้องมานิดหนึ่งแล้วกัน แต่ร้านนี้อร่อยจริงๆ ถ้ากินไม่ได้ก็ช่วยแสดงหน่อยได้ไหมว่าอร่อย”

อั้มอธิบาย “อั้มไม่กินผัก ไม่กินมัน ไม่กินเนื้อ ไม่กินหลายอย่างมาก อาหารแปลกๆ ก็กินไม่เป็น ที่พี่ป๊อบเล่าคือวันนั้นพี่ป๊อปบอกว่ามีผู้ใหญ่มาร่วมโต๊ะเยอะ ช่วยทำเป็นกินง่ายหน่อยนะ”

ป๊อปเสริม “วันนั้นบรี๊ฟอั้มไปว่า ไม่ว่าอย่างไรขอให้ท่องไว้ว่าวันนี้อย่าเป็นพัชราภา เราต้องไปแบบแอน ทองประสม ในเรื่อง ‘สวรรค์เบี่ยง’ บอกบทเรียบร้อย แต่อั้มตอบกลับมาว่า…”

อั้มรีเพลย์ให้ดู “พี่ป๊อปคะ ที่ผ่านมาอั้มเคยได้รางวัลการแสดงอะไรไหม ไม่เคยนะคะ” (หัวเราะเสียงดังพร้อมกัน)

ป๊อปเล่าต่อ “ผลคืออั้มเป็นแอนได้ชั่วโมงเดียวก็กลายร่างกลับไปเป็นพัชราภาผู้กินอาหารยากเหมือนเดิม” (หัวเราะ)

อั้มเล่าปิดท้าย “พี่ป๊อปเป็นคนหนึ่งที่รู้ทุกเรื่องของอั้ม รู้ว่าเราเป็นคนแบบไหน แล้วปกติอั้มไม่สามารถนั่งคุยกับใครได้นาน เพราะสมาธิสั้น แป๊บเดียวก็ไปเล่นเกมคนเดียวต่อ แต่พี่ป๊อปทำให้อั้มคุยด้วยได้นานมาก และถึงแม้บางช่วงจะไม่ได้เจอกันนานๆ แต่พอเจอกันก็ต่อติดทันที อยู่กับพี่ป๊อปจึงรู้สึกสบายๆ เป็นตัวของตัวเองได้ตั้งแต่วันแรก ไม่ต้องแอ๊บเลย

“เพราะเราถูกชะตากันจริงๆ” (ยิ้ม)

 

เรื่อง : ปารัณ เจียมจิตต์ตรง / ภาพ : กฤตธี ผ่องเสรี และ IG@aum_patchrapa ,@ana_benjawan / สไตลิสต์ : Pound_Thanarit

สถานที่ : Quattro Design ทองหล่อ โทร. 0-2712-4640